"Κάπου ανάμεσα..."

Κάπου ανάμεσα

Κάπου ανάμεσα στην υπερβολική προφύλαξη του υπερδύναμου εγωισμού μας,

στον τρομακτικό φόβο της συναισθηματικής απόρριψης,

στον δισταγμό να χωρέσουμε τα αισθήματα σε λέξεις,

στην ισχυρή ανάγκη διασφάλισης ενός αλώβητου "εγώ",

στην αβάσταχτη δυσκολία να εκφράσουμε κάποια "όχι",

στην ανεπίστρεπτα χαμένη ευκαιρία να πούμε κάποια "ναι",

στο υπερφίαλο "εγώ"

που δεν καταδέχεται να αγκαλιάσει το "εσύ"...

Κάπου εκεί, ανάμεσα σε δεσμά που - ειρωνικά γελώντας - ο εαυτός μας γύρω μας πλέκει, κρύβεται μάλλον της ευτυχίας της ψυχής μας το κλειδί.

Δική μας η λίμνη, δικά μας τα νερά, δική μας και η απόφαση να βουτήξουμε και παντοτινά να την ντυθούμε.